เรื่องของท่านหลินฟง น่าสนใจมากครับ ความจริงมีเรื่องราวอะไรๆอีกมากมายในวงการกาปู๋ให้เราๆท่านๆได้เรียนรู้ เช่น ถ้าเราจ่ายให้น้องมากกว่าคนอื่นๆ(อาจจะมากที่สุดในเว็ปด้วยซ้ำไป) เเล้วเรารู้อยู่เเก่ใจว่า เธอให้งานเเก่เราไม่ดี ไม่พิเศษเทียบเท่ากับลูกค้าท่านอื่นๆ ท่านนักเที่ยวจะคิดอย่างไรครับในเคสนี้ จะสมยอมเป็นหมูให้น้องเชือดต่อไปมั้ยครับ หรือจะยึดหลักเหตุผลมากกว่าอารมณ์ความรู้สึก นี่ละคือสิ่งที่ป๋าขาจะได้นำมาเล่าสู่กันฟังครับ
ขอบคุณป๋าฮัน และ ท่านอื่นๆที่แชร์เรื่องราวครับ ทำให้รู้ว่าเรื่องแบบนี้ก็เกิดกับหลายๆท่านเหมือนกันแฮะ ส่วนผมขอแชร์บ้างนะครับ 4 เดือนที่ผ่าน ได้รู้จัก หลง รัก ชอบ เปนห่วงน้องคนพิเศษคนนึง (จนถึงปัจจุบันไปหามา 10 กว่ารอบละ)
ยังเด็ก สวย น่ารัก สเปคที่สุดแล้ว แต่งานไม่ดีหรอก ไม่แรง ไม่บู๊ เรียบง่ายจนเสียดายตังค์ (ตอนครั้งแรกยังบ่นหล่นรึเปล่ากับตัวเองเลย) แต่พอดีน้องขอกลับด้วย เพราะบ้านเธอเป็นทางผ่านบ้านเรา เลยเจออะไรประทับใจเล็กๆกับธรรมชาติจริงๆของเธอ
...ช่วงแรกๆก็หลงๆรักๆเพ้อ เริ่มไปหาหลายๆรอ งานหวานๆ (ตามสเต็ป) ก็กลายเปนงานตามใจ(ตัวเอง) เรานวดให้น้องแทนเพราะเมื่อยแล้วก็มี งอแงๆก็มี แต่บางวันมากลับดีๆก็มี แต่ไม่ว่าอะไร ก็หลงรักชอบไปแล้วนี่ เลยอยากไปหาบ่อยๆ เอาใจมากๆ เพื่อให้เธอหันมามองจนเธอจเริ่มต้นคุยเรื่องส่วนตัวกับเราได้บ้าง...
แต่บังเอิญมีเหตการณ์อุบัติเหตุได้เข้าไปช่วยเธอนิดหน่อย ได้เข้าไปถึงบ้านเธอเลยแฮะ เจอทั้งครอบครัวสภาพความเปนอยู่และภาระที่เธอแบกไว้อยู่...(อยู่บ้านดูซีเรียสเป็นคนละคนเลย) เป็นอีกมุมนึงที่สาวสวยน่ารักขนาดนั้นต้องมาทำงานแบบนี้เท่านั้น เพื่อให้มีกินใช้พอเพราะถ้าไม่ทำคงไม่พอจริงๆ...จากนั้นผมก็รู้ตัวเลยว่าเป็นห่วงเธอมากๆ เธออาจต้องทำงานแบบนี้อีกหลายปีแน่กว่าภาระจะหมดไป
หลังจากนั้นน้องคงรู้สึกดีด้วยมากขึ้นมั้งครับ เวลามีปัญหาเรื่องที่ขอคนอื่นคนใกล้ตัวไม่ได้ เธอจะโทร.มาขอให้ช่วยตลอดเลย (ส่วนใหญ่คือซื้อของเล็กๆน้อยๆ จนชิ้นใหญ่ก็มีแต่ผมเสนอเองว่าออกช่วย หลังๆมียืมตังค์ แฮ่ะๆ) แต่ประเมินตัวเองแล้วว่าเล็กๆน้อยๆพอรับได้ ก็ไม่ว่าอะไร ก็รู้สึกดีนะที่เหมือนเป็นที่พึ่งพาของเธอได้ ยิ่งดีใจเวลาได้ไปไหนด้วยกันสองคน...
แต่ช่วงนี้รู้สึกแย่บวกน้อยใจนิดๆ เธอขออะไรทำได้ก็ก็จะทำให้แต่เธอก็ทำตัวเฉยๆ คงเพราะเธอรู้สึกสนิทและตามใจได้รับจนเคยตัวไปแล้ว...
จริงๆแค่อยากให้เธอหวานกลับมา หรือ แสดงความห่วงใย จริงใจบ้าง กลับมาให้ชื่นใจมากหน่อย ให้รู้ว่าเราตัวตนจริงๆของเธอไม่ผิด... แค่นี้ผมก็พร้อมจะอยู่ข้างเธอไปเรื่อยๆแล้วฮะ
...จากที่ผ่านมานี้ ขอตอบป๋าว่า จ่ายแล้วได้งานไม่ค่อยจะดี ก็เสียดายนะ...แต่คงไม่เสียใจ เพราะได้ให้คนที่เราเต็มใจให้ มันรู้สึกดีกว่าให้สาวๆที่ไปเจอแบบครั้งเดียวผ่านๆแล้วอีก2-3วันก็ลืมหน้าไปแล้วอีกน่ะครับ......สุดท้ายผมคงขอเป็นอย่างนี้ไปอีกซักพักครับ... ทั้งสุข (เวลาใกล้) และ ทุกข์ (เวลาห่างไกลและผมเริ่มห่วงหาเธอมากเกินไปแล้ว) ในเวลาเดียวกัน...
...ถือว่าขณะนี้ ใช้เงินซื้อประสบการณ์และความทรงจำครั้งนึงในชีวิตครับ แต่ต้องพยายามทำใจเผื่อใจไว้สำหรับตอนจบอยู่ครับ