รับเลี้ยงน้องไปแล้ว แต่น้องยังแอบไปทำงานต่อนี่ผมว่า เสียความรุ้สึกอย่างแรงเรยนะครับ เพราะคิดว่ารายต่อเดือนในการรับเลี้ยงนี้คงเปนตัวเลขที่สูงเอาเรื่อง
เสียเงินเยอะแต่ได้ ความรู้สึกแบบครั้งคราว เจ็บปวดน่าดู
ส่วนเรื่องความจริงใจนั้น ควมคิดผมว่า 70% นี่ หาแทบไม่ค่อยเจอ ส่วนอีก30% นั้น น่าจะมีแต่เราหายังไม่เจอ
ที่พูดมา ถูกต้องครับ ผมว่า มันเป็นการต่อสู้กัน ระหว่างเหตุผล เเละอารมณ์ครับ เพราะ ชื่อจริงของน้อง ที่เรียนของน้อง ผมถามน้อง น้องยังไม่ยอมบอกเลย รายเดือนนี่ ไม่ใช่เล่นๆนะครับ 2-30000 บ.ขึ้นไป เคยมีน้องบัว เเห่งเลิฟซีด เล่าให้ป๋าขาฟังว่า น้องมีลูกค้าใจดีรายหนึ่ง รับน้องบัวไปอุปการะ ก็เเค่2- 3เดือนครับ สุดท้าย ลูกค้าท่านนั้นก็กลับมาขึ้นกับน้องบัวที่ร้านเหมือนลูกค้าทั่วไปคนอื่นๆ