ในปี 2554 เป็นปีที่ป๋าขาเที่ยวนกป.มากที่สุด ปีนั้น ผมอ่านการบ้านเเทบทุกการบ้านครับ อ่านเเล้วก็โทรหาพีอาร์ของเเต่ละร้าน ได้คุยกับเค้าเเล้วก็เลยต้องโทรจองเอาไว้ ทำเเบบนี้บ่อยๆครับ เลยเข้ากทม.บ่อยที่สุดในปีนั้น สิ้นเปลืองงบเที่ยวไปมากมาย ถึงเกือบๆสองเเสนสี่หมื่นบาทในปีเดียว ตอนนี้ ลองสังเกตดูได้เลยครับ นักเที่ยวขาใหญ่ๆไม่ค่อยเที่ยวกันเเล้ว มีพวกหน้าใหม่เสียเป็นส่วนมาก เหตุผลที่เค้าห่างวงการไป ผมว่า คงเสียดายเงินนะครับ เพราะมันใช้เงินเยอะจริงๆในการเที่ยวเเต่ละครั้ง ผมเองก็เสียดายตังค์ จนทุกวันนี้ ผมเเทบไม่เข้าไปอ่านการบ้านเลย คงเบื่อๆนะครับ เบื่อที่เข้าไปเจอน้องเเล้ว ไม่เจ๋งอย่างที่โฆษณานะครับ
เห็นด้วยทุกประการครับ ผมเองเมื่อก่อนก็แบบนี้ครับ โทรจองตลอด ตามลอกการบ้าน แต่การบ้านเจ้ากรรมก็นั่งเทียนเขียนเองเยอะครับ
เจ้าของร้านเขียนเชียร์ร้านตัวเองก็เยอะ จนสุดท้ายก็เหมือนพี่ฮันครับ แทบจะเลิกบ้านไปเลย
เมื่อก่อนต้องไปทุกอาทิตย์ แต่เดี๋ยวนี้เหลือเดือนละครั้งเอง แล้วก็มีแนวโน้มน้อยๆ เรื่อยๆ ด้วยครับ