:wanwan012:การบ้านฉบับแรกฮับ หลังจากเป็นนักอ่านเงามานานได้ใช้ id เพื่อนมาอ่าน ตอนนี้พึ่งเดินออกมาจาดlolita spa ตั้งใจแล้วว่าต้องส่งการบ้านให้เธอเลยสมัคร Id มาใหม่เป็นของตัวเองเสียเลย
วันนี้มาทำภาระกิจกับเพื่อนที่ กทม เดินทางมาอย่างเหนื่อยจาก จังหวัดทางภาคอีสาน ได้ยินแว่วๆจากเพิ่อนว่าจะไปเที่ยว นกป ที่ เช็คอิน ผมกับเพื่อนไม่เคยเที่ยวทั้งคู่ ผมก็นึกว่ามันจะพูดเล่นเพราะเคยท้ามันไปหลายรอบแล้ว ตัวผมก็ไม่เคยนะ กะว่าจะไปถ้ามีเพื่อน
ภาระกิจผมเสร็จก่อนมันเลยกลับไปที่พักก่อนนอนหลับไปหนึ่งตื่น สักพักประมาน บ่ายสามกว่าก็ลองโทรหามันดูแล้บก็ได้ความว่ามันหนีไปเที่ยวคนเดียว!!!!!!!!!!
ตอนนั้นโกดมากเลยโทรไปด่ามันว่าทำไมไม่ชวนกันบ้าง ก็เลยโดนตอกกลับมาว่า "ฉันบอกคุณเพื่อนแล้วนะครับ" ด้วยถ้อยคำและน้ำเสียงที่เป็นภาษาไทยโบราณ
ตกลงว่าตอนนี้ ในที่ทำงานเหลือแต่ผมคนเดียวที่ยังไม่เคย เลยยอมลดตัวลงขอความช่วยเหลือจากคุณมันเพราะมันหาข้อมูลมาดีและได้คำตอบว่า
ไปเที่ยวที่ lolita สิใกล้บ้านคุณเพื่อน(ภาษาไทยโบราณ อีกแล้ว) และมันก็วางสายไปเพื่อไปเดินเล่นต่อโดนไม่ยอมเล่าเรื่องราวการไปผจญ ของมันให้ไปอ่านเอง
ผมจึงอาสัยความหื่น+ความที่ไม่อยากเป็นคนเดียวที่ไม่เคยเที่ยวเดินทางไปโลลิต้าตามลำพัง
ไม่รู้พวกพี่ๆที่เก๋าประสปการณ์จะเคยเป็นแบบผมไหม ว่ายิ่งใกล้สถานที่เที่ยวมากเท่าไรใจก็ตื่นเต้นเท่านั้น พอลงรถไฟฟ้าปุ๊บ ฝนก็ตกปั๊บ แต่มันหยุดผมไม่ได้หรอก
หึๆ
ตลอดการเดินทางหลังจากลงจากรถไฟฟ้ามาเต็มไปด้วยสายฝนอันโปรยปราย ผมก็เดินๆ หลบฝนบ้างแต่ก็บุกไปต่อเรื่อยๆจนกระทั่งถึงที่หมาย
แต่เอ๋.....เงียบสนิทประตูปิดมิดชิด มีรองเท้าด้านหน้าแค่ 5 คู่เป็นของผู้หญิง ใจก็แป้ว คิดในใจ เรือหายแล้ว ปิดป่าวหว่า
เลยหยิบมือถือตัวเองที่ไม่ใช่เครื่องนี้ลองโทรดู 02-xxx-xxx .... ไม่ติด....... เรือผมหายอีกครั้งแล้วครับ
ยังมีอีกเบอร์ (ให้กำลังใจตัวเอง) 08x-xxx-xxxx .....ตู๊ดๆ ......ติดแล้ว
"สวัสดีครับวันนี้ร้านเปิดมั้ยครับ" ผมถามไปอย่างกล้าๆกลัว ๆ กับคำตอบ แล้วก็มีเสียงสวรรค์จากสาวน้อยคนนึง
ตอบให้ผมชื่นใจว่าเปิดค่ะ มีน้อง บลาๆๆๆๆๆๆ นาทีนั้นผมไม่สนใจฟังแล้ว บุกเข้าไปโลด ทราบชื่อภายหลังว่า
เธอคือแม่หญิงคาราเมล
"จองน้องไว้มั้ยคะ"คำถามแรกที่ผมได้ยินหลังจากเดินเข้าไปแล้ว" ไม่ได้จองครับพึ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรก ไม่สิ พึ่งเคยเที่ยวครั้งแรกครับ"
ผมรวบรวมความกล้าตอบความจริงออกไป ไม่รู้ว่าผมรู้สึกไปเองหรือเปล่าว่าผมเห็นรอยยิ้มแปลกๆจากน้องคาราเลยและ พี่ pr หญิงคนนั้นหรือไม่
แต่ไม่เป็นไร ผมคนบ้านนอกซื่อๆ เรื่องไม่เคนเที่ยวเป็นเรื่องจริง แล้วพี่ pr ก็เรียกน้องๆมาให้ผมดู
ตอนนั้นผมเหมือนต้องมนต์อะไรสักอย่าง นั่งเอ๋อแดกเลือกไม่ถูกได้แต่ ครับ ครับ ๆๆๆ จนหัวมาลงที่เธอน้อง"ดรีม" ผมมารอน้องอยู่หน้าบันไดอย่าง งงๆ
เหลียวมองลงไปด้านล่างเห็นกำลังตั้งวงกินข้าวกันอยู่ซวยแล้ว มากวนเวลาเค้ากินข้าวกัน จะโดนโกดไหมนะ น้องดรีมตะโกนขึ้นมาว่ารอสักครู่นะคะ แล้วก็เดิน
ขึ้นมา และเดินนำผมขึ้นไปบนห้อง